پیچش همسازی
اصلاح خودکار ضریب سختی پیچشی تیرها (J)
اصلاح خودکار ضریب سختی پیچشی تیرها (J)
تیرهای فرعی متصل به تیرهای اصلی موجب ایجاد لنگر پیچشی در تیر اصلی می شوند. برخی از طراحان تیرهای فرعی بتنی را به صورت دو سر مفصل مدل می کنند.
راه کار پیشنهادی :
در رابطه با تیرهای فرعی بتنی توصیه می شود اتصال آنها را صلب و پیوسته فرض کنیم و سپس با تنظیم سختی پیچشی تیر، پیچش در تیر را کنترل کنیم. طبق مبحث نهم در اعضای سازه های بتنی هم ضریب سختی خمشی و هم ضریب سختی پیچشی باید منظور شود.
بند 9-6-3-1-2 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان
سختی نسبی اعضا در مدل های سیستم های سازه ای باید مبتنی بر فرضیات منطقی و منسجم تعیین شوند و در آنها اثرات ترک خوردگی در طول عضو، سختی های خمشی و پیچشی عضو، منظور گردد.
طبق بند 9-11-3-6 از مبحث نهم و نیز ACI در مواردی که پیچش وارد بر تیر از نوع همسازی باشد، می توان سختی پیچشی تیر اصلی را کاهش داد.
بند 9-11-3-6 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان
در مواردی که امکان کاهش لنگر پیچشی در اثز باز توزیع نیروهای داخلی در عضوی از یک سازه نامعین وجود داشته باشد (پیچش همسازی)، حداکثر لنگر پیچشی نهایی براساس بند 9-8-6-1-4 به — کاهش داده می شود. در این حالت لازم است اثر لنگرها و برش های تعدیل یافته عضو در سایر اعضای مجاور، با استفاده از رابطه ی تعادل، محاسبه شده و در طراحی به کار گرفته شوند. لنگر پیچشی ترک خوردگی، — ، براساس بند 9-8-6-2-2 محاسبه می شود.
افزونه سازه چک قادر است راهکار فوق را کنترل نماید و سختی پیچشی مناسب را برای تیر مورد نظر بدست آورده و آن را اصلاح نماید.
